De voorzitter gaat voor deze gelegenheid staan en spreekt Hans Zuidijk en mevrouw Zuidijk toe. Hij geeft aan dat het zeer prettig is geweest en in de begin jaren zeker constructief om met Hans als bestuurslid te mogen samenwerken.
Ook haalt de spreker de zorg voor de verzekeringen nog even aan, en zeker de aanhangerverzekeringen, die zijn binnen onze club beter bekend als de draaiorgel verzekeringen en werd door Hans ook steeds zo genoemd, vandaar het draaiorgel voor de deur.
Een afscheid gaat niet zonder cadeau`s Hans kreeg een tekening van de Magirus, het foto boek gemaakt in Woubrugge ter gelegenheid van het 5 jarig bestaan van de SHBM.H-M, een cd met draaiorgel muziek en de oorkonde met de benoeming tot lid van verdiensten van de SHB.H-M. daarbij wordt ook het embleem van de stichting bij hem opgespeld. Ook zijn vrouw wordt niet vergeten en ze krijgt een boeket bloemen aangeboden en ze wordt bedankt dat we Hans al die tijd hebben mogen lenen.
Er wordt een pauze ingelast om weer even op adem te komen en het draaiorgel nog even te laten spelen. Dit blijft niet zonder gevolgen, Hans geeft aan dat hij het altijd al een keer heeft willen proberen, ORGELDRAAIEN. Dat gebeurd ook, de motor wordt gestopt en Hans nam het wiel ter hand. Het is een hele kunst om de juiste snelheid te pakken en aan te houden, maar het lukt Hans om het geheel op een kundige mannier te bedienen.
Na de pauze krijgt Hans Zuidijk het woord. Hij geeft aan dat hij blij verrast is deze avond en hij gebruikt zelfs het woord overweldigend. Zeker de ontdekking bij aankomst van het draaiorgel. Hij gaat in op een stukje geschiedenis van de SHB.H-M en laat weten dat destijds bij het overgaan naar de huidige regio, iets moest gebeuren t.a.v. het oude materieel. Zo werd het idee voor een stichting geboren.
Hans geeft aan het altijd prettig te hebben gevonden om bij de club te horen en bij de bijeenkomsten aanwezig te zijn. Hij benadrukt nog eens de onderlinge sfeer die hij goed en zeer belangrijk vindt.
Hij geeft aan het belangrijk te vinden dat het behouden blijven van het oude materiaal maar zeker ook de verhalen die daarbij horen. Hij verwees daarbij naar de oude Magirus, die hij het pareltje van de stichting noemde. Een voorbeeld voor het idee, er is van dat 91 jaar oude voertuig nog heel veel papierwerk bewaard gebleven, het wordt in een boekwerk samengebracht, Het is bijna af en Hans belooft het ook af te maken en het volgend jaar tijdens de opendag in Den Haag te presenteren,. Die dag zal staan in het teken van de brandweer in de oorlogsjaren en de Magirus is daar voor uitgenodigd.
Hans bedankte voor de cadeau`s en zegt dat we elkaar zeker nog eens tegen zullen komen. Hij wenst de club veel succes en heeft alle vertrouwen in de samenwerking met zijn opvolger Robert Zweegman die zijn plaats in het bestuur gaat overnemen.
Hans bedankte ook zijn vrouw, maakte van de gelegenheid gebruik om haar te zeggen dat niet meer voor te Stichting te hoeven werken niet automatisch betekent dat hij meer thuis is.
